Dr Allan Cantwell, tłumaczenie-skrót Ola Gordon, korekta Piotr Bein
Do badań prowadzonych przez SVCP [Specialny Program Wirusów Raka] i NCI [Narodowy Instytut Raka] dołączyli wojskowi badacze zajmujący się bronią biologiczną. 18.10.1971 r. prezydent Nixon ogłosił, że wojskowe laboratoria w Fort Detrick, Maryland, będą badać raka. W ramach wojny Nixona z rakiem, zespół bio-broni przemianowano na Frederick Cancer Research Center [FCRC], a Laboratorium Litton Bionetics [BRL] zostało głównym wojskowym wykonawcę. Zgodnie z dorocznym (1971) sprawozdaniem SVPC, głównym zadaniem NCI – FCRC była produkcja na wielką skalę onkogennych (rakotwórczych) i podejrzanych wirusów onkogennych, aby zaspokoić potrzeby badawcze w sposób ciągły. Szczególną uwagę zwrócono na wirusy naczelnych (domniemane afrykańskie źródło HIV) i udane rozmnożenie znaczącej ilości ludzkich wirusów kandydujących, tj. rakotwórczych.
Do tych badań niezbędny był stały dostęp do zwierząt (małpy, szympansy, myszy, koty); założono kolonie rozrodcze dla SVCP. Z zach. Afryki i Azji sprowadzono naczelne do eksperymentów. Skażone wirusami zwierzęta przewieziono do różnych laboratoriów badawczych na całym świecie. W BRL zaszczepiono (1971) 2274 naczelnych. Ponad tysiąc z nich zdechło lub zostało przeniesionych do innych ośrodków naczelnych. (Niektóre uwolniono do naturalnego środowiska). Na początku lat 1970 naukowcy przenieśli wirusy wywołujące raka na kilka gatunków małp, a także odizolowali małpi wirus (herpesvirus saimiri), który miał mieć ścisłe związki genetyczne z nowym wirusem opryszczki Kaposi [Kaposi’s sarcoma herpes virus – KS], który wywołał “raka gejów” – AIDS w roku 1979.
W celu wywołania raka u naczelnych i innych zwierząt, ich system immunologiczny celowo stłumiono lekami, promieniowaniem lub rakotwórczymi chemikaliami. Usuwano grasicę i/lub śledzionę, a wirusy wstrzykiwano w nowonarodzone zwierzęta lub w łona ciężarnych zwierząt. Niektórym wstrzykiwano malarię, by zachować je w stanie przewlekłych chorób i obniżonej odporności.
USA to główny konsument naczelnych; w badaniach wykorzystuje 55 tys. tych zwierząt na rok. Naczelne (zwłaszcza nowonarodzone i niemowlęta szympansów) są najbardziej preferowane w laboratoriach, bo biochemicznie i immunologicznie są podobne do człowieka – w 98,4% ma on DNA wspólne z szympansami. SVCP ekstensywnie używał szympansy, ponieważ nie było urzędowej zgody na testowanie wirusów laboratoryjnych na ludzkim “kandydacie”.
W 10 latach poprzedzających epidemię AIDS, Gallo był oficerem projektu badań naczelnych na kontrakcie z BRL, który wpompowywał ludzkie tkanki rakowe, jak również wirusy kurze i małpie, w nowonarodzone makaki (gatunek małych małp, noszących bliskiego krewnego wirusa KS).
Raport SVCP z 1971 r. (NIH-71-2025) wymienia projek Gallo: Ponieważ testy na aktywność biologiczną ludzkich wirusów nie będą przeprowadzane na człowieku, trzeba opracować inny system, a następnie dokonać oceny szczepionek lub in. środków kontroli. Bliskie pokrewieństwo filogenetyczne niższych naczelnych z człowiekiem uzasadnia wykorzystanie tych zwierząt.
Naukowcy w BRL wszczepiali ludzki i zwierzęcy materiał rakowy różnym gatunkom małp, żeby ustalić jego skutek. Nowonarodzonym i napromieniowanym małpom wszczepiano krew (używając tak dużych ilości i miejsc, jak możliwe) pobraną z wirusowych form ludzkiej białaczki. W innych badaniach naczelnym wszczepiano kultury tkanek zainfekowanych różnymi wirusami zwierzęcymi. Nie wiemy ile nowych i pojawiających się wirusów stworzono i dostosowano do ludzkich tkanek i różnych naczelnych. Niektóre z tych naczelnych posiadające wirusy laboratoryjne wypuszczono do ich środowiska naturalnego. Możliwe szerzenie się tych wirusów wśród innych zwierząt w tym środowisku zignorowali naukowcy szukający początków HIV i jego bliskich krewnych wśród zwierząt afrykańskich.
Hodowano także koty do badań nad białaczką i rakiem sarcoma. Wyhodowano wolne od zarazków kolonie myszy. Mysie wirusy raka zmanipulowano tak, by powstały szczepy odporne i nieodporne. Te wirusy miały być wykorzystane w l. 1980-ych w eksperymentach zamiany ludzkiego genu, poprzez osłabiony szczep mysiej białaczki, by zainfekować i wprowadzić brakujące geny wadliwym genetycznie osobom.
Leczenie naturalne 